سنجش عوامل فرهنگی-اجتماعی موثر بر گرایش بانوان به ورزش

ورزش به عنوان یکی از مظاهر فردی و اجتماعی، ضمن حفظ و بقا سلامت روحی و جسمی آحاد جامعه جهت ایفای صحیح نقشهای فردی، خانوادگی و اجتماعی حائز اهمیت است . این کارکرد عمده ورزش درخصوص بانوان از اهمیتی مضاعف برخوردار می باشد. بدین لحاظ این پژوهش ، ضمن شناخت وضعیت گرایش بانوان به ورزش ، به بررسی عوامل فرهنگی-اجتماعی موثر بر گرایش بانوان به ورزش و تعیین سهم هر یک از این عوامل در تغییرات گرایش آنان به ورزش می پردازد. نظریات مرتبط با موضوع پژوهش شامل تئوری شناخت اجتماعی، تئوری کنش منطقی، مدل باورهای سلامتی، تئوری رفتار برنامه ریزی شده، تئوری رفتار میان فردی، تئوری حمایت انگیزشی و دیدگاه فمینیسم می باشد. مدل تحلیلی تحقیق نیز بر پایه نظریات فوق مدون شده است . اطلاعات این پژوهش با روش پیمایشی از 6 منطقه شهر تهران و با بهره گیری از پرسشنامه کتبی و با روش نمونه گیری سیستماتیک طبقاتی جمع آوری گردیده است . نمونه تحقیق، شامل 334 نفر از زنان 18-40 ساله شهر تهران می باشد. تحلیل عاملی ابعاد گرایش به ورزش ، وجود دو بعد از ابعاد گرایش یعنی بعد آمادگی رفتاری و بعد شناختی گرایش را که در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفته است ، تایید می کند. تحلیل رگرسیونی رابطه آمادگی رفتاری گرایش به ورزش با متغیرهای مستقل پژوهش مبین این واقعیت است که از میان متغیرهای مستقل پژوهش به ترتیب متغیرهای خود اثربخشی ورزشی، خرافات ، محدودیت عرفی، نگرش منفی به ورزش زنان، سودمندی اجتماعی ورزش ،فقدان خصوصیات زنانه، تفکرات قالبی و متغیر طبقه وارد معامله شده اند. تحلیل رگرسیونی رابطه بعد شناختی گرایش به ورزش با متغیرهای مستقل پژوهش نیز حاکی از این واقعیت می باشد که از میان متغیرهای مستقل تحقیق، متغیرهای تاثیر مثبت دیگران مهم، نگرش منفی نسبت به ورزش زنان، تفکرات قالبی، در بعد شناختی افراد تاثیرگذار می باشد و سایر عوامل رابطه ای با بعد شناختی نشان نمی دهند. تئوری رفتار میان فردی،